WAAR WACHT JE NOG OP?

De wedstrijd nadert zijn ontknoping. De film gaat naar zijn climax. Heb je op dat moment wel eens op je houding gelet? Hou je je adem in of ga je juist naar voren en zit je op het puntje van je stoel? In het Nieuwe Testament konden ze nog geen film kijken en wedstrijden zoals wij die kennen waren er niet. Toch kunnen we ons voorstellen dat ook in die tijd de gelovigen als het ware “op het puntje van hun stoel” zaten. Wat was hun verlangen? Waar ging hun verwachting naar uit?

Verwachting

Paulus geeft ons het antwoord in Filippenzen 3:20-21: “Ons burgerschap is echter in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk de Heere Jezus Christus, Die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het gelijkvormig wordt aan Zijn verheerlijkt lichaam, overeenkomstig de werking waardoor Hij ook alle dingen aan Zichzelf kan onderwerpen”. (HSV)

Zij verlangden naar de komst van Jezus Christus.

De uitdrukking “gretig wachten” is een nauwkeurige vertaling van het Griekse woord dat Paulus gebruikte in vers 20, namelijk “apekdechomai”. De schrijvers van het Nieuwe Testament versterkten de betekenis van een woord door er een voorzetsel aan toe te voegen. Met apekdechomai voegde Paulus zelfs twee voorzetsels toe aan het woord dat “verwelkomen” betekent, wat resulteerde in onze uitdrukking die grote opwinding betekent voor wat ons te wachten staat, die van Jezus’ verschijning en onze verandering naar een verheerlijkt lichaam.

Onze typische ervaringen met wachten zijn alles behalve plezierig, maar er is echter iets totaal anders aan het wachten op de terugkeer van Jezus om ons thuis te brengen. Het levert ons op verschillende manieren voordelen op.

De komst van Jezus Christus troost ons

Wij wachten niet op een afspraak bij de dokter of de tandarts, maar op de komst van Jezus! En dat niet alleen, ook de onbeschrijfelijke transformatie van onze “vernederde” lichamen, zodat ze gelijk worden aan Zijn “heerlijke lichaam”. Paulus schreef ook over deze glorieuze verandering in 1 Korintiërs 15:51-53: “Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden. Want dit vergankelijke moet zich met onvergankelijkheid bekleden en dit sterfelijke moet zich met onsterfelijkheid bekleden”.

Onze verwachting is niet alleen dat we Jezus in de lucht ontmoeten (1 Thessalonicenzen 4:17), maar ook dat we een opstandingslichaam krijgen; een lichaam dat een enorme upgrade zal zijn van onze zwakke “vlees en bloed”-lichaam. Wat we ook ervaren in onze huidige ouder wordende en ziektegevoelige lichaam, we weten dat het tijdelijk is. En niets, zelfs de dood niet, kan het feit veranderen dat wanneer Jezus verschijnt, Hij ons onsterfelijke lichamen zal geven.

Deze geweldige hoop overtreft elke aardse verwachting. Dit korte leven is niet alles wat we hebben; er is een betere dag aan de horizon die veel beter is dan zelfs de meest rooskleurige toekomst hier. Ongeacht wat we vandaag meemaken, is er een geweldige troost in de wetenschap dat Jezus komt om ons mee naar huis te nemen naar de heerlijkheid (Kolossenzen 3:4). Zo’n geweldige verwachting troost ons, zelfs als we moeilijke dagen moeten doorstaan.

De komst verzekert ons van een vreugdevolle eeuwigheid

In Romeinen 8:23-25 ​​gebruikt Paulus apekdechomai nog twee keer: “En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam. Want in de hoop zijn wij zalig geworden. Hoop nu die gezien wordt, is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen? Maar als wij hopen wat wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding.”

De uitdrukking “verlossing van ons lichaam” is dezelfde verandering van “ons nederige lichaam” waar Paulus over schreef in Filippenzen 3:20-21. Beide teksten verwijzen naar wat we zullen ervaren bij de komst van Jezus.

Het gebruik van apekdechomai in andere teksten die verband houden met de komst van Jezus (1 Korinthe 1:7; Galaten 5:5; en Hebreeën 9:28) geeft aan, dat het een kenmerkend gedrag is om “met reikhalzend verlangen” uit te kijken naar Zijn komst.

De opname vóór de grote verdrukking is zoveel meer dan alleen iets waarin we geloven; het is de hartslag van onze hoop. We doorstaan ​​uitdagende tijden en weerstaan ​​het gepieker over huidige gebeurtenissen omdat we weten dat dingen gaan veranderen. Op een dag zal Jezus dramatisch ingrijpen in onze wereld en zal niets meer hetzelfde zijn voor ons, omdat dit het begin zal markeren van een vreugdevolle eeuwigheid die onze allermooiste wensen ver overstijgt.

De komst verzekert ons van een verlossing van de dag des Heren

De vreugdevolle verwachting van Jezus’ aanstaande komst in het Nieuwe Testament bevestigt de bijbels gezonde leer van de opname vóór de grote verdrukking. Het is logisch dat achter de vreugdevolle verwachting van de komst van Jezus Christus de zekerheid zit dat Hij voor de Zijnen zou komen. De vreugdevolle verwachting ligt niet in de oordelen zoals we die kunnen lezen in Opbaring 6-18. Absoluut niet! De verwachting ligt juist in een uitredding op Zijn perfecte tijd!

Nadat Paulus de Thessalonicenzen heeft herinnerd aan de plotselinge vernietiging die het begin zal markeren van deze komende periode van grote toorn (1 Thessalonicenzen 5:1-3), verzekert hij alle gelovigen van hun bevrijding voordat deze verschrikkelijke dag begint: “Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus, Die voor ons gestorven is, opdat wij, hetzij wij waken, hetzij wij slapen, samen met Hem zouden leven. Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op, zoals u trouwens al doet” (1 Thessalonicenzen 5:9-11).

Als gelovigen zijn we “niet bestemd” om de oordelen te ondergaan die de wereld te wachten staan, maar eerder de “redding” of bevrijding die zal plaatsvinden wanneer Jezus ons uit deze wereld wegneemt (zie 1 Thessalonicenzen 4:13-18). Het hoofdonderwerp van 1 Thessalonicenzen 4 en 5 is de opname. Onze verwachting is niet die van groot lijden en dood tijdens de grote verdrukking, maar eerder die van het ontmoeten van Jezus in de lucht.

Troost

Paulus gaf aan dat hij mogelijk nog in leven zou zijn ten tijde van de opname (1 Thessalonicenzen 4:17; 1 Korintiërs 15:52), wat de gelovigen van zijn tijd van zijn voorbeeld hadden meegekregen. Hun dood ontkent niet de hoop dat wij degenen zouden kunnen zijn die de opname zullen ervaren voordat we sterven. De talloze tekenen die wijzen op de naderende grote verdrukking vertellen ons dat het een duidelijke mogelijkheid is voor ons vandaag de dag.

De vreugdevolle verwachting van de gelovigen uit het Nieuwe Testament was niet die van de dood of de ervaring van de toorn van de Heer, maar eerder die van de ontmoeting met Jezus in de lucht. Ook al gebeurde het niet tijdens hun leven, deze hoop troostte hen in het lijden, verzekerde hen van een vreugdevolle eeuwigheid, bevrijdde hen van angst dat ze de Dag des Heren zouden kunnen doorstaan. Zoals Paulus schreef in 2 Timotheüs 4:8, zal Jezus degenen belonen die van “zijn verschijning” houden, zelfs als ze het niet tijdens hun leven ervaren.

Waar wacht je nog op?

Kijk je met gezonde spanning en verwachting uit naar de komst van Jezus? Als dat zo is, dan ben je in goed gezelschap, net als de vroege gelovigen.

Als je nog niet je vertrouwen in Jezus als je Redder hebt gesteld, blijft de vraag hetzelfde: “Waar wacht je nog op?” Als je meer wilt weten over deze vreugdevolle verwachting van de komst van Jezus, lees dan hoe je Jezus als Redder kan aannemen. Een keus die zó belangrijk voor je is! 

Bron: Jonathan Brentner