Dat we in bijzondere tijden leven hoeven we niet te vertellen. Morgen, 29 november, is het 70 jaar geleden dat in een vergadering van de Verenigde Naties resolutie 181 werd aangenomen. Hét verdeelplan om van daaruit de staat Israël te stichten. Op 14 mei 1948 was het zover: de staat Israël wordt uitgeroepen. Sinds 2000 jaar is er weer een eigen staat voor het Joodse volk.
Vandaag de dag heeft dat nog steeds zijn uitwerking: Zo lezen we in Ezechiël 37:14 dat God Zijn volk weer terugbrengt naar hun land. We zien het voor onze ogen gebeuren! Ook in Jesaja 43:5-6 kunnen we ditzelfde terugvinden.
En nu zijn er ook weer bijzondere ontwikkelingen in het Midden Oosten. De vervulling van Ezechiël 38 en 39 lijkt heel nabij.
Ezechiël 38
Hierin zien we zes landen samenspannen tegen Israël. Welke zes landen zijn dit? 
Als we Ezechiël lezen staan daar namen die we niet begrijpen. Algemeen wordt aangenomen dat dit Rusland, Turkije, Iran, Libië, Soedan en Ethiopië zijn. Afgelopen week zagen we de leiders van Rusland, Turkije en Iran samenkomen voor vredesbesprekingen over Syrië. Ook zien we dat Saoedi Arabië vrede probeert te krijgen tussen hen en Israël en daarnaast is ook nog het vredesplan van president Trump, waarvan in december dit jaar of begin 2018 meer bekend wordt.
Spanning loopt op
Al deze plannen, al deze acties voor vrede in het Midden Oosten zorgen voor veel spanning in dit gebied. Er wordt veel gepraat, veel overlegd, nog meer gepraat en nog meer overlegd. De vraag is: kan er vrede komen in het Midden Oosten? Als je kijkt naar al deze inspanningen van zoveel verschillende landen kan het hoop geven: het kan een verwachting geven dat er vrede gaat komen in het Midden Oosten, tussen Israël en de Palestijnse gebieden, maar ook tussen Israël en Iran. Maar waar is dit op gebaseerd? Is dit gebaseerd op het nieuws zoals we dat zien op de televisie? Of is het goed om te kijken wat de Bijbel over deze tijd zegt?
Vrede
Als we nogmaals Ezechiël 38 en 39 lezen, lezen we dat er geen vrede gaat komen. Pas na de wederkomst van Jezus en het begin van het duizendjarig rijk zal er vrede op aarde zijn. Al deze vredesbesprekingen zullen op niets uitlopen. Het enige wat al deze berichten doen is onze verwachting aanwakkeren. Deze gebeurtenissen in het Midden Oosten zullen leiden tot de spoedige komst van Jezus Christus.
Onze verwachting
We vestigen niet onze hoop op deze vredesbesprekingen. Nee, we vestigen onze hoop op God die door al dit wereldgebeuren Zijn betrouwbaarheid en rechtvaardigheid laat zien. De vervulling van de profetieën zien we gebeuren voor onze ogen! Dat geeft ons hoop en daardoor klopt vol verwachting ons hart. De komst van Jezus Christus is nabij. We willen ons aansluiten bij de woorden uit Jacobus 5:7-8
Wees daarom geduldig, broeders, tot de komst van de Heere. Zie, de landbouwer verwacht de kostbare vrucht van het land, en heeft daarbij geduld, totdat het de vroege en late regen zal hebben ontvangen. U moet ook geduldig zijn en uw hart versterken, want de komst van de Heere is nabij.
Nabij
Ja, Zijn komst is nabij, je ziet de dag naderen! Alle lichten gaan langzaam maar zeker op groen en werken naar hetzelfde punt: de komst van Jezus Christus. 
Deze vredesbesprekingen, het Openbaring 12 teken op 23 september 2017, de aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, de zonsverduistering van 21 augustus 2017 in Amerika, de gelijkenis van de vijgenboom (Mattheus 24:32-33) en alle orkanen van dit najaar, die records braken. Al deze tekenen en weeën wijzen naar één en hetzelfde punt in de nabije toekomst: de opname van de gemeente van Jezus Christus. Naar dat moment kijken we uit, we hopen erop, het geeft vreugde en we leven er naar toe! Het heerlijke vooruitzicht dat Jezus Christus Zijn Bruidsgemeente komt halen zet ons in beweging, het geeft ons kracht om door te gaan en geeft ons geloof en vertrouwen. Kom Jezus! Kom spoedig!
Ben jij er klaar voor om Jezus Christus te ontmoeten?