We schrijven 14 april in het jaar 1912 tegen middernacht als ergens op de Noord-Atlantische Oceaan het toentertijd grootste passagiersschip ter wereld richting New York koerst. Het weer is kalm en de lucht is helder. Niets wijst erop dat zich over enkele minuten een ramp zal voltrekken. Dit enorme schip met de toepasselijke naam Titanic, wat Titaan of reus betekent, zou de geschiedenisboeken ingaan als een superieur schip wat niet zou kunnen zinken. Dat was dan ook de reden dat er maar 20 reddingsboten aan boord waren waarin “slechts” 1178 passagiers konden worden vervoerd. ‘Slechts’ omdat het totaal aantal passagiers aan boord maar liefst 2224 betrof. Maar goed, ze waren natuurlijk ook puur voor de vorm aanwezig om een “gevoel van veiligheid” te creëren.
Veilig
De passagiers waanden zich sowieso al veilig, ze hadden toch niets te vrezen? Zij vertrouwden volledig op de kapitein en de bemanningsleden en konden ondertussen genieten van het goede leven en zich tegoed doen aan een luxueuze overdaad aan eten, drinken en vertier. En terwijl het feest in volle gang was tikte de klok langzaam richting middernacht. Totdat het feestgedruis bruut werd beëindigd door een uitwijkmanoeuvre naar links, gevolgd door een harde bonk en een indringend schrapend geluid. Een ijsberg leek uit het niets te zijn opgedoken en kon niet meer worden ontweken. De rechterromp van het schip werd opengereten en het ijskoude oceaanwater stroomde met een enorme snelheid naar binnen, waardoor het schip begon over te hellen en te zinken. De ‘onverwoestbare Titaan’ bleek uiteindelijk toch kwetsbaar te zijn en de kapitein en bemanning minder betrouwbaar dan gedacht.
Terwijl het schip zinkende was kreeg het orkest de opdracht te spelen om zo de schijn op te houden dat er niets aan de hand was. Maar niets bleek minder waar, het was hoog tijd het zinkend schip te verlaten. Maar ondanks dat het schip volliep, waanden de meesten zich toch veiliger op het zinkend schip dan in de reddingsboot. De eerste boot nam dan ook slechts 28 mensen mee. Veel reddingsboten namen veel minder mensen mee dan er in pasten. En terwijl de band onverdroten doorspeelde, kwamen maar liefst 1514 mensen, waaronder de bandleden, om het leven. Slechts een klein aantal van 710 overleefden de ramp.
Middernacht
We schrijven 111 jaar later in het jaar 2023. De klok tikt langzaam richting middernacht. Er is door het overgrote deel van de mensen een blindelings vertrouwen in ’s lands ‘kapitein’, onze minister-president en de verkozen bemanning, het kabinet. We wanen ons veilig in de handen van deze roerganger en genieten ondertussen volop van het goede leven en doen ons tegoed aan een luxueuze overdaad aan eten, drinken en vertier. En terwijl het steeds dichterbij komt, zien velen het gevaar niet aankomen waar we in worden gemanoeuvreerd.
De Bijbel echter waarschuwt voor de desastreuze toekomende tijd waar de wereld op afstevent en waarvan de contouren steeds meer zichtbaar worden. Dit doet me denken aan een ander enorm schip uit de Bijbel, de Ark van Noach (Genesis hoofdstuk 6 t/m 9). Ook hier werden de mensen in een verdorven wereld een geruime tijd, maar liefst een periode van 120 jaar, gewaarschuwd voor het komende oordeel. Maar de mensen geloofden het niet, ze lachten Noach uit en gingen door met zondigen. Totdat het oordeel kwam en het te laat was om gered te worden.
De zinkende Titanic verlaten
Terug naar het hier en nu, het gevaar komt dichterbij maar “het orkest speelt door” alsof er niets aan de hand is. Zolang er nog tijd is, zijn wij, net als Noach, er toe geroepen mensen te wijzen op de “Reddingsboot”, Jezus Christus. Als we ons de waarschuwingen van de Heer Jezus uit Mattheüs 24 ter harte nemen en de Bijbel naast de huidige
ontwikkelingen in de wereld leggen, kunnen we zien dat het niet lang meer duurt voordat het oordeel over de wereld zal komen.
Jezus zegt namelijk in Mattheüs 24 vers 37 t/m 39: “Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn”. Zoals de mensen zich veilig waanden in de Titanic, zo wanen ook de mensen zich ook nu veilig. Vanuit Gods Woord weten we echter dat dit slechts een schijnveiligheid is.
Maar zolang er tijd is, is er hoop. Aan ons de opdracht mensen te vertellen het “zinkend schip te verlaten” en te wijzen op onze Redder Christus Jezus in Wie wij veilig en geborgen zijn. Laat de geschiedenis zich niet herhalen, verlaat het ‘zinkend schip’ en stap in de ‘Reddingsboot’.
Gastschrijver Johan
De klok tikt langzaam richting middernacht. Sinds 24 januari 2023 staat de doemdagklok op 90 seconden voor middernacht. De Bijbel echter waarschuwt voor de desastreuze toekomende tijd waar de wereld op afstevent en waarvan de contouren steeds meer zichtbaar worden. En terwijl het steeds dichterbij komt, zien velen {zelfs gelovigen, of is kerkgangers 🙂 een beter woord} het gevaar niet aankomen waar we in worden gemanoeuvreerd. Er zijn ongelovige complotdenkers die het zien aankomen. Onze ondemocratische Nederlandse kapitein en bemanning (coalitie) voeren hun orders uit, net als de kapitein van de Titanic (zie https://henrymakow.com/questionssurround.html) 120 jaar waarschuwing? H.S. Genesis 6:3… Lees verder »