ONVERVULDE FEESTEN

Rosj Hasjana

De Bijbel zegt ons om op de eerste dag van de zevende maand Tisri, de heilige dag van Rosj Hasjana te vieren. Deze dag, wat “dag van de bazuin” betekent (Leviticus 23:23-25) is een dag van rust, waar werken verboden is.

Het bijzondere aan deze dag is dat de Torah ons niet expliciet vermeld wat de bedoeling van deze dag is. Toch geeft de naam van de dag ons een indicatie. Letterlijk betekenen de woorden Rosj Hasjana: dag van het geluid. Dit geluid kan worden omschreven als het geluid van een bazuin, maar ook van een grote menigte geluid makend, zoals bijvoorbeeld in Jozua 6:5:

En het zal gebeuren, als men de langgerekte toon op de ramshoorn blaast, als u het bazuingeschal hoort, dat heel het volk een luid gejuich zal aanheffen. Dan zal de stadsmuur instorten en het volk moet eroverheen klimmen, ieder recht voor zich uit.

De naam kan ook duiden op een dag van publiek gebed, vreugde en verwondering, zoals beschreven in Psalmen:

Psalm 47:2 Klap in uw handen, alle volken ter aarde; juich voor God met lofliederen.
Psalm 66:1 Een psalm, een lied voor de koordirigent. Laat de hele aarde God lof toezingen.
Psalm 81:2 Jubel over God, Hij is onze kracht. Loof en prijs de God van Jakob.
Psalm 100:1 Een psalm bij het lofoffer. Laat de hele aarde voor de HERE jubelen.

Sjofar

De sjofar is de bazuin die geassocieerd wordt met dit feest. Het werd voornamelijk gebruikt om het volk van Israël te verzamelen voor Gods aanwezigheid en om alarm af te kondigen in tijden van oorlog.

In 1 Thessalonicenzen 4:16 staat geschreven:

Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan.

In 1 Thessalonicenzen 5 wordt er vervolgens gesproken over het oordeel dat uitgesproken zal worden over degenen die hun vertrouwen en leven niet in Jezus gelegd zullen hebben.

De Dag van de Bazuin beschrijft de komst van de Messias om Zijn kinderen te verzamelen en het oordeel dat zal komen over de onrechtvaardigen.

Jom Kippoer

Op de dag van Jom Kippoer betrad in het oude Israël de hogepriester het Heilige der Heiligen. Deze dag was de priester gekleed in eenvoudige witte kleding, zonder zijn doorgaans schitterende kleding. De hogepriester sprak de naam uit van de enige ware God en besprenkelde met bloed van een onschuldig lam de ark van het verbond. Op deze manier deed de hogepriester boetedoening voor de zonden van het gehele volk van Israël. De relatie met God werd door middel van het bloed van het lam hersteld.

De Dag van Verzoening is in het Jodendom de heiligste dag van het jaar. Het is een dag van het figuurlijk kijken in de spiegel en om persoonlijk tot inzicht en berouw te komen voor gedane misstanden en zonden. Het is een dag van rust en vasten. Deze dag wordt voor een (zeer) groot deel doorgebracht in intensief gebed tot God.

Reddingsplan

Toch valt deze boetedoening in het niet bij het totale reddingsplan dat God voor jou en mij in gedachten heeft. Het verzoenend bloedoffer van Jezus aan het kruis op Golgotha is het ultieme offer, waardoor er eens en voor altijd boete is gedaan.

In de toekomst zal Israël op deze dag, Jom Kippoer, wanneer de Messias hier op aarde Zijn troon vestigt, berouw tonen over de kruisiging en over het niet erkennen van de Zoon van God als Verlosser. In Gods goedheid en genade zal Hij hen hun zonden vergeven.

Dit zal de dag worden, dat de hele wereld in aanbidding zal zijn en zijn knie zal buigen voor het volmaakte Lam van God, Jezus Christus.

Soekot

Soekot is een zevendaags feest ter ere van God. Ook is Soekot het meervoud van het Hebreeuwse woord soeka, wat hut, tent of tabernakel betekent. Op deze dagen wordt er teruggedacht aan de tijd van de veertig jaar, dat het volk van Israël in kleine palmtenten leefde in de ruige Sinaïwoestijn. Het waren veertig jaren waarin God Zijn volk van voedsel, water en onderdak voorzag op plekken waar een mens amper kan overleven, laat staan een heel volk.

Deze veertig jaar waren als tuchtiging ingesteld, maar nog meer om de stammen van Israël te smeden tot één volk met aanbidding voor de enige ware God: de God van Abraham, Izaäk en Jacob.

Dit feest wordt als voorafschaduwing gezien van het duizendjarig Vrederijk. Jezus Christus woont of tabelnakelt hier op aarde en zal alles herstellen, zodat de aarde weer zal zijn als in de tijd van het paradijs.

Deze aaneenschakeling van de najaarsfeesten zijn ook de dagen waarin de laatste fasen van Gods grote plan worden verbeeld. Jezus stierf tijdens Pesach voor onze zonden en vervolgens stortte Hij op Sjavoeot de Heilige Geest uit. De hereniging is op Rosh Hasjana en de verzoening met Israël is op Jom Kippoer. Het is de laatste reeks van gebeurtenissen: het binnenhalen van de grote geestelijke oogst van mensen, de bruiloft van het Lam, het volledig vervullen van het Nieuwe Verbond en het oprichten van het Koninkrijk van God op aarde.

De laatste grote dag

Dit is de tweeëntwintigste dag in de zevende maand en is de laatste feestdag van het jaar. Het is de dag die direct volgt op het Loofhuttenfeest. Deze dag wordt ook wel de achtste dag van het Loofhuttenfeest genoemd en het Hebreeuwse woord voor acht is volheid. Dit impliceert een voltooiing en verwijst naar opstanding. Tevens kunnen we de achtste dag zien als het begin van iets nieuws, net zoals de achtste dag de dag na sjabbat is en een nieuwe werkweek inhoudt.

Op deze dag, Shemini Atzeret, werden in het oude Israël de grootste offers en dankzeggingen gedaan. Dit als uiting van dankbaarheid voor alles waarin God voorzag. Deze heilige laatste dag verhaalt over de laatste dag van menselijk bestuur op deze wereld en over de toekomstige dag van rechtvaardig oordeel.

Een bijzonder ritueel op deze laatste grote dag is het uitspreken van de Sheheceyanu zegen. Deze zegenbede is vastgelegd in de Talmoed en is bedoeld om Hem te zegenen, die ons het leven schenkt.

Gezegend bent U, HEER
onze God, Schepper van tijd en het universum
U, die ons heeft bijgestaan, ons heeft beschermd,
en ons gebracht heeft tot dit moment.