MET EEN BAZUIN VAN GOD

De eerste keer dat de bazuin van God gehoord werd, was kort nadat het volk van Israël uit Egypte was geleid. Om precies te zijn: twee maanden later. Het volk was aangekomen bij de berg Sinaï en sloeg daar zijn kamp op. God gaf aan Mozes de instructie om het volk klaar te maken voor een ontmoeting met Hemzelf.

Het volk had twee dagen de tijd om zich klaar te maken: ze moesten zich heiligen en hun kleren wassen. En dan die derde dag! God daalt neer, er zijn bliksemflitsen, donderslagen en een zware wolk. Naast al dat natuurgeweld is er een zeer sterk bazuingeschal. Voor het eerst was daar  bazuingeschal, maar het volk mocht niet de berg beklimmen om tot God te naderen. Pas als de ramshoorn een langgerekte toon liet horen, mochten zíj de berg beklimmen (Exodus 19:13).

Het opvallende is, dat er later in de Bijbel niet vermeld wordt, dat de bazuin een langgerekte toon laat horen en dat het volk de berg mag beklimmen. Het lijkt er dus op dat tot op de dag van vandaag het wachten is op de bazuin met de langgerekte toon.

Dit verhaal is een schaduwbeeld van de genadetijd van 2000 jaar (2 dagen) na de kruisiging van Christus en de afsluiting daarvan. De derde dag nadert en ook wij wachten op de bazuin met de langgerekte toon. Waarom wachten wij daarop? We zullen het hieronder verder uitleggen.

Bazuinfeest

Verderop in de Bijbel, in Leviticus, worden Gods Feesten ingesteld. Deze feesten zijn verdeeld in feesten die in het voorjaar plaatsvinden en feesten die in het najaar plaatsvinden. De feesten die in het voorjaar plaatsvinden zijn stuk voor stuk vervuld door Jezus Christus, exact op het moment dat het feest gevierd moest worden. Hierin zien we Gods Tijdsplan met de wereld. De najaarsfeesten wachten nog op hun vervulling door Jezus Christus en het eerstkomende feest is het Bazuinfeest. De Bijbel leert ons dit op de eerste dag van de zevende maand te vieren, dit is 1 Tisri. In 2018 valt deze datum op 9-10 september, maar volgens de oude methode van het observeren van de maan (zie verderop in dit verhaal) is dit op 10-11 september. Graag willen we je vertellen waarom we met verwachting naar dit feest uitkijken.

Opname van de gemeente

Er zijn twee Bijbelteksten die ons openbaren wat er gaat gebeuren met het Bazuinfeest. De ene keer zegt Paulus: “zie, ik vertel u een geheimenis” en bij de andere keer zegt hij: “dit zeggen wij met een woord van de Heere”. Paulus leert ons hier iets nieuws, wat daarvoor nog niet bekend was. Hij leert ons dat “de Heere Zelf (Jezus) met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God zal neerdalen uit de hemel” (1 Thess. 4:16) en dat “wij wel niet allen ontslapen zullen, maar wij allen veranderd zullen worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden” (1 Kor. 15:51-52).

De twee verzen tonen aan dat met de komst van de Here Jezus Zelf, Zijn Bruidsgemeente zal worden opgenomen en voor altijd bij Hem zal zijn (1 Thess. 4:17). Als we meer te weten komen over hoe het Bazuinfeest gevierd wordt, kunnen we gaan ontdekken wanneer die laatste bazuin klinkt.

Laatste bazuin

Gedurende het Bazuinfeest, wat twee dagen duurt, wordt er tijdens de samenkomsten in de synagoge veelvuldig op de sjofar geblazen. Elke keer klinkt er een serie van 100 geluiden, die telkens eindigt met de laatste bazuin, de tekiah gedolah. Deze laatste toon is een langgerekte toon, net als bij de berg Sinaï, en de sjofarblazer probeert de toon zo lang mogelijk vol te houden. Deze honderd keer dat er op de sjofar wordt geblazen is mensenwerk, maar wanneer de aartsengel Michaël zijn stem gebruikt, kunnen we dat tellen als de honderd en eerste keer. Bijzonder is het te weten, dat het woord Michaël in het Hebreeuws de getalswaarde van 101 heeft!

Graag willen we nog enkele opmerkelijke feiten vertellen. Hiermee willen we duidelijk maken dat dit Bazuinfeest een periode is, waarin we de komst van Jezus Christus nog meer dan ooit verwachten.

Getallen

God is Schepper van de hemel en de aarde, maar ook de Schepper van getallen en hun betekenis. Zo heeft het getal 12 een bijzondere betekenis: 12 maanden, 12 apostelen en 12 tekenen van de dierenriem. Of 7: o.a. het aantal dagen in een week en het aantal kleuren van de regenboog. De ontdekking is dat in veel meer getallen een diepere laag zit.

11 september

Op 11 september dit jaar vieren we het Bazuinfeest, maar deze datum heeft een bijzondere lading. De aanval op de Twin Towers in Amerika was op dezelfde datum en dit jaar is dat 17 jaar geleden. Het is opmerkelijk dat juist nu dit 17 jaar geleden is; wat kunnen we ontdekken in het getal 17?

Het is 7+10: de volledige volheid en het komt veel voor in belangrijke overgangssituaties. Zoals in het verhaal van de zondvloed (2x de 17e van de maand). Maar ook bij de wegvoering van Jozef naar Egypte: hij is dan 17 jaar. Het verblijf van Jakob in Egypte duurt 17 jaar en Lukas somt 17 volksgroepen en landstreken op bij het Pinksterfeest in Jeruzalem.

Verborgen getal

In het getal 17 zit ook een verborgen getal, want de som van de getallen 1 t/m 17 is 153. Dat doet ons gelijk denken aan de wonderbare visvangst in Johannes 21, waar 153 vissen worden gevangen. Dit getal wordt expliciet genoemd en moet daardoor een betekenis hebben. Indrukwekkend is te weten, dat er in die tijd 153 vissoorten waren die men kende. Jezus had al eerder discipelen tot vissers van mensen geroepen (Markus 1:17) maar zij richtten zich uitsluitend op Israël. Het getal 153 vertegenwoordigt alle soorten mensen oftewel de gehele wereld. De weg zou vrij komen om ook andere volken te bereiken met het goede nieuws van Jezus redding en verlossing.

Ook blijkt dat 153 de getalswaarde is van het woord Paaslam en eveneens van de Hebreeuwse woorden: “uitstrooien” of “werpen” en van de uitdrukking “zonen Gods”. Is het niet zo dat de schepping reikhalzend uitziet naar het openbaar worden van de zonen Gods (Romeinen 8:19)?

Nieuwe maan

Het enige feest van de zeven feesten, die op de eerste dag van de maand wordt gevierd, is het Bazuinfeest. Op deze eerste dag is er ook net nieuwe maan geweest. De Joodse kalender gaat uit van de maan, zoals onze kalender de zon als basis heeft. In de tijd van Jezus werd het bepalen van de nieuwe maand vastgesteld door het observeren van de maan. Wanneer het Sanhedrin van twee van elkaar onafhankelijke en betrouwbare getuigen gehoord had, dat de nieuwe maan op een bepaalde datum gezien was, dan verklaarden zij die dag Rosj Chodesj (de eerste dag van de maand). Tevens is het Bazuinfeest het begin van een nieuw jaar.

Boodschappers werden uitgezonden om de mensen te vertellen dat de nieuwe maand was begonnen en hierbij werd de sjofar gebruikt. Op deze manier wist men niet van te voren de dag wanneer het Bazuinfeest plaatsvond, omdat het onzeker was wanneer het eerste sikkeltje van de maan weer werd gezien. Hier komt ook de uitspraak vandaan dat we de dag en het uur niet weten.

Islamitisch nieuwjaar

Als laatste bijzonderheid is, dat het Islamitisch nieuwjaar gelijk valt met de tweede dag van het Bazuinfeest, het Joodse nieuwjaar. Ook vorig jaar was dit gelijk, wat het nu extra opmerkelijk maakt: twee jaren achter elkaar. In de Islamitische jaartelling begint het jaar 1440, wat weer zo’n bijzonder getal is.

Reikhalzend uitzien

We mogen reikhalzend uitzien naar de komst van Jezus Christus. Gebruikmakend van onze eigen bazuin, onze mond, om anderen met deze zalige hoop wakker te schudden. De woorden van Micha klinken ook nog in deze tijd:

Zelf zal ik echter uitzien naar de HEERE,
ik zal wachten op de God van mijn heil.
Mijn God zal mij horen. (Micha 7:7)

En jij? Nu je dit hebt gelezen, kijk jij reikhalzend uit naar de komst van Jezus Christus? Kijk jij uit naar het openbaar worden van de zonen Gods?