IK VERTREK: DE OPNAME IS TOCH ERVOOR?

Speculaties genoeg op sociale media, die beweren dat wij door de grote verdrukking heen moeten. Of beweringen dat we al in de grote verdrukking zitten. Naarmate de dreiging van een derde Wereldoorlog met het gebruik van kernwapens toeneemt, zullen die gedachten nog meer gevoed worden. En jij? Waar sta jij in dit verhaal? Wordt je angstig of helpt dit juist om te verlangen naar de komst van Jezus Christus? De grote vraag: wanneer is ons vertrek? En lukt het om te blijven verwachten?

Een troostende gedachte is dat de hele schepping in afwachting van dat grote moment nog altijd kreunt en steunt als een vrouw die moet gaan bevallen. Dat geldt ook voor ons. We hebben de Heilige Geest als onderpand van onze erfenis ontvangen, en toch zuchten we en verlangen naar de dag dat ons lichaam zal worden verlost van ziekte en dood. Deze verwachting is onze redding, maar zolang het er nog niet is, blijven we het geduldig verwachten (Romeinen 8:22-25).

Paulus geeft in deze verzen aan dat het niet meevalt om vlak voor de opname te leven en dat er verlangen is naar de verlossing van ons lichaam. Want hoelang duurt het nog voordat Jezus Christus ons komt ophalen voor de ontmoeting in de wolken met Hem? Zal Hij ons écht verlossen voordat de toorn van God losbarst over deze aarde?

Toorn

De Bijbel verzekert ons dat de Here Jezus Christus voor ons zal komen vóór het begin van de zevenjarige grote verdrukking. Deze zal beginnen zodra de antichrist een verbond versterkt met Israël. Dit is nog niet gebeurd! Waarom hebben wij deze innerlijke zekerheid, die niet te roven is?

De christenen in Thessaloniki werden door Paulus aangemoedigd om te blijven hopen op de spoedige komst van Jezus. In 1 Thessalonicenzen 5:1-11 bemoedigt hij ze door te schrijven dat God ons niet heeft bestemd tot toorn. De vraag rijst wat Gods toorn is en hoelang deze duurt! In het Nieuwe Testament is toorn het Griekse woord “orgē”, wat we in het Oude Testament in het Hebreeuws tegenkomen als “zaam”. In Daniël 11:36 vinden we een duidelijk antwoord op onze vraag: “Hij (de antichrist) zal voorspoedig zijn, totdat de gramschap (zaam/orge) is voltrokken.” De antichrist zal zeven jaren lang voorspoedig zijn, wat inhoudt dat de gramschap ook gedurende deze zeven jaar er zal zijn.

Daarnaast lezen we in 2 Thessalonicenzen 2:3 “Laat niemand u op enigerlei wijze misleiden. Want die dag komt niet, tenzij eerst de afval gekomen is en de mens van de wetteloosheid, de zoon van het verderf, geopenbaard is (HSV)”. Ook dat bevestigt de opname vóór de grote verdrukking.

Afval

De meest gebruikte manier om het woord afval als “wegvallen” of “rebellie” te lezen, is de betekenis van dit woord te begrijpen als een verwijzing naar een tijd van toekomstige afvalligheid in de kerk. Het Griekse woord “apostasia” doet normaal gesproken denken aan afvalligheid, zoals een geestelijke afvalligheid.

Toch zijn er in de afgelopen jaren vele studies naar het woord “apostasia” geweest. Hierdoor ziet menigeen dit woord als een verwijzing naar de komst van Jezus Christus (de opname), het fysieke vertrek van de gemeente van de aarde. Dit komt overeen met de vroegste Engelse vertalingen van de Bijbel. Consequent werd “apostasia” vertaald als een vertrek, zoals een fysiek vertrek vanaf een bepaalde locatie. In de Wycliffe-bijbel (1384), de Tyndale-bijbel (1526), de Coverdale-bijbel (1535), de Cranmer-bijbel (1539), de Breeches-bijbel (1576), de Beza-bijbel (1583) en de Genèvebijbel (1608) wordt het woord “apostasia” namelijk vertaald als fysiek vertrek.

Fysiek vertrek

Bestaan er goede redenen voor een dergelijke interpretatie of is de wens de vader van de gedachte? Hieronder willen we enkele redenen noemen waarom wél degelijk het woord “apostasia” vertaald kan worden als fysiek vertrek.

In het Nieuwe Testament komt vijftien keer het woord “apostasia” voor. Slechts drie keer betekent het een geestelijk vertrek, terwijl de andere keren er een fysiek vertrek is. In Lukas 2:37 staat “En zij was een weduwe van ongeveer vierentachtig jaar, die de tempel niet verliet (apostasia) en met vasten en bidden God nacht en dag diende”. Of in Handelingen 15:38 “Paulus achtte het echter juist om hem, die hen van Pamfylië af verlaten (apostasia) had en niet met hen meegegaan was naar het werk, niet mee te nemen”.

Aangezien “apostasia” kan verwijzen naar een fysiek vertrek of een geestelijk wegvallen, moeten we op de context vertrouwen om de juiste interpretatie te bepalen.

Context

In beide brieven aan de christenen in Thessaloniki staat de opname centraal en daarmee een fysiek vertrek. Ook was er geen geestelijke afval in hun gemeente, waardoor het logisch voor hen zou zijn dat “apostasia”, afval zou betekenen. Paulus zelf leefde met de overtuiging dat hij de opname nog mee zou maken, getuige het vers “daarna zullen wij, die de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden (1 Thessalonicenzen 4:17).” Tenslotte staat er voor het woord “apostasia” een bepaald lidwoord, namelijk “de” (in het Grieks “ho”). Dit duidt op niet zomaar een gebeurtenis, maar op iets specifieks, zoals de opname. Omdat hij de gebeurtenis niet verder uitlegt, geeft dit aan dat Paulus verwees naar een gebeurtenis die zijn lezers gemakkelijk zouden herkennen.

De enige afvalligheid waarvan zijn lezers op de hoogte zouden zijn geweest, is die van de opname. Ze hadden geen andere kennis dat hen ertoe bracht aan te nemen dat het een geestelijke afvalligheid van het geloof zou betekenen.

Vertrek

Een fysiek vertrek hoort ook bij 2 Thessalonicenzen 2:7 en 8: “Want het geheimenis van de wetteloosheid is al werkzaam. Alleen is er iemand die hem nu weerhoudt, totdat hij uit het midden verdwenen is. En dan zal de wetteloze geopenbaard worden. De Heere zal hem verteren door de Geest van Zijn mond en hem tenietdoen door de verschijning bij Zijn komst”.

Deze verzen vertellen ons dat de onthulling van de antichrist niet kan plaatsvinden totdat de Weerhouder uit de weg is genomen. Het lijkt er sterk op dat de Heilige Geest de Weerhouder is. Daardoor is het logisch dat de weerhoudende aanwezigheid van de Heilige Geest vertrekt, zodra de wedergeboren christenen worden opgenomen.

Er is een parallel tussen vers 3 en vers 7 als we aannemen dat afvalligheid verwijst naar een fysiek vertrek. In vers 3 is namelijk eerst de wegname van de wedergeboren christenen (de opname) en dan hebben we de openbaring van de “mens der wetteloosheid”. In vers 7 wordt het weerhoudende werk van de Heilige Geest weggenomen, dat de antichrist ervan weerhoudt zich aan de wereld bekend te maken. Dit houdt in dat zowel in vers 3 als in vers 7 de antichrist op het wereldtoneel verschijnt na een vertrek. De wedergeboren christenen zijn weggenomen (vers 3) of de Heilige Geest wordt weggenomen (vers 7).

Opname eerst

Als afvalligheid verwijst naar de opname in 2 Thessalonicenzen 2:3 dan kunnen we met zekerheid weten dat Jezus Christus vóór de zevenjarige grote verdrukking zal verschijnen om ons naar de hemel te brengen.

Het fysieke vertrek van wedergeboren christenen zal moeten plaatsvinden voordat de antichrist op het toneel verschijnt. Pas dan kan hij een verbond met Israël versterken, voor één week lang (Daniël 9:27). Deze gebeurtenis zal de grote verdrukking inluiden.

Het kan daarom niet anders dat de opname de eerstvolgende gebeurtenis is op Gods profetische kalender. Blijf geduldig verwachten! En als Hij uitblijft, verwacht Hem, want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven. (Habakuk 2:3) 

Jezus Christus Zelf bemoedigt ons met de volgende woorden:
“Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben”. (Johannes 14:1-3).

Bron: Jonathan Brentner